رنگ های روغنی پوششی

شاید اولین سوالی که در ذهن داشته باشید تفاوت میان رنگ‌ ها به ‌صورت عمومی است. رزین پایه رنگ‌ های روغنی بر اساس ترکیبات آلکیدی ساخته می‌ شود و از نوع رنگ‌ های پایه حلال به‌ حساب می‌ آیند. این دسته رنگ‌ ها براق هستند و از شفافیت بسیاری بالایی برخوردارند؛ از همین رو ترکیب مناسبی برای رنگ‌ آمیزی فلزاتی نظیر نرده؛ فرفورژه، درب پنجره و ... به حساب می آیند. برای تولید رنگ ها از رنگدانه ها یا پیگمنت استفاده میشود. البته این موارد تنها استفاده‌ های این دسته رنگ نیستند و برای جلا دادن به درب و پنجره‌ های چوبی نیز از رنگ ‌روغنی استفاده می‌ شود. از دلایل استفاده از رنگ‌ های روغنی برای این مصارف، می‌ توان به جلوه داشتن و بازتاب نور بر روی آن‌ ها اشاره کرد که رنگ‌ های مات فاقد این ویژگی هستند. رنگ‌ های مات که برای پوشاندن نواقص سطح استفاده می‌ شوند، در مواردی چون دیوار و سقف کاربرد دارند و این دسته از رنگ‌ ها قابلیت شست‌ و شو ندارند؛ قابلیتی که رنگ‌ های روغنی به آن معروف هستند.

با این که رنگ‌ های تمام روغنی بهترین گزینه ممکن برای سطوح حساس هستند، ترکیباتی دیگری نیز وجود دارند که برای سطوح داخلی نظیر دیوار مناسب هستند. مثلاً ترکیب دو حالت مات و براق (نیمه مات و نیمه براق) انتخاب فوق‌ العاده‌ ای برای نقاشی ساختمانی به‌ حساب می‌ آید. مهم‌ ترین ویژگی این ترکیب، پوشانندگی بسیار بر روی دیوارهای ساختمانی است؛ علاوه‌ بر این، این رنگ‌ های ترکیبی بیش از حد براق نیستند و محیط خانه را بیش‌ از حد روشن نمی‌ کنند.